rośliny miododajne

Rośliny miododajne dostarczają pszczołom surowca miodowego w postaci nektaru i spadzi, jak również pyłku kwiatowego. Wśród roślin
miododajnych rozróżnia się:

- pyłkodajne
- nektarodajne
- pyłko- i nektarodajne
- spadziodajne

z których, pszczoły zbierają pyłek, nektar i spadź. Nazywa się je również roślinami pożytkowymi lub pszczelarskimi.

Amorfa krzewiasta (Amorpha fruticosa) - krzew z rodziny motylkowatych. Dorasta do wysokości trzech metrów. Liście złożone z wielu listków. Kwiaty drobne, ciemnofioletowe.Kwiatostany wąskie, gęste do piętnastu centymetrów długości, skupione po kilka na końcach pędów. Kwitnie w pierwszej połowie czerwca. Daje nektar i pyłek.

Bergenia (Bergenia cordifolia) - roślina z rodziny skalnicowatych uprawiana w ogrodach kwiatowych, liście skórzaste. Kwiat różowy zebrany w zwarte kwiatostany. Kwitnie w kwietniu i maju. Daje nektar i pyłek.

Brodawnik jesienny (Leontodon autumnalis) - bylina z rodziny złożonych. Łodygi wysokości 10-40cm. Pęd kwiatowy dęty, na szczycie zgrubiały. Koszyczki niezwisające, żółte z brudnopurpurowym paskiem od spodu. Rośnie na łąkach, pastwiskach, przydrożach. Kwitnie w końcu lata.
Jest licznie odwiedzany przez pszczoły.

Chaber bławatek
(Centaurea cyanus) - rośnie głównie w zbożach na glebach lekkich o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Roślina roczna lub dwuletnia. Kwiaty brzeżne szafirowe, stosowane w lecznictwie. Dostarcza dużo nektaru i pyłku. W okresie kwitnienia czynne są również nektarniki pozakwiatowe na górnym okółku listków okrywy koszyczka, po przekwitnieniu na okółku środkowym.

Chaber driakiewnik (Centaurea scabiosa) - występuje wśród zbóż na miedzach i przydrożach. Równie miododajny jak łąkowy.
Kwiaty ma większe i fioletowopurpurowe, dorasta do wysokości 90cm. Koszyczki o średnicy do 2,5cm.

Chaber górski (Centaurea montana) - uprawia się go w ogrodach, bylinę ma z podziemnymi rozłogami, kwiaty brzeżne niebieskie, białe lub różnobarwne. Zakwita w maju a przy cięciu ponownie w sierpniu. Jest zawsze licznie odwiedzany przez pszczoły.

Chaber łąkowy (Centaurea jacea) - występuje na suchych łąkach, zboczach, miedzach i zaroślach. Kwitnie jasnopurpurowo od czerwca do sierpnia. Jest licznie odwiedzany przez pszczoły. Z powodu owłosienia liści i łodyg nie jest zjadany przez zwierzęta.

Chaber nadreński (Centaurea rhenana) - rośnie na piaskach, suchych zboczach, przydrożach. Roślina dwuletnia lub trwała.
Łodyga do wysokości 20-80cm., w górze silnie rozgałęziona, koszyczki mniejsze niż u bławatka, kwiaty fioletoworóżowe. Jedna z najlepszych roślin miododajnych na glebach jałowych.

Czarcikęs łąkowy (Succisa pratensis) - bylina z rodziny szczeciowatych o krótkim uciętym kłączu. Łodyga gałęzista do 15-50cm. wysokości.
Główki kwiatowe na długich szypułkach. Korony niebieskofioletowe. Kwitnie w lipcu i sierpniu na wilgotnych łąkach i w zaroślach. Jest licznie odwiedzany przez pszczoły.

Dziewanna (Verbascum) - roślina dwuletnia z rodziny trędownikowatych. Liście dolne owłosione, zebrane w przyziemną rozetę. Łodygi wysokie do dwóch metrów. Kwiaty żółte w pęczkach po 2-5. Kwitnie przez lipiec i sierpień.

Dziurawiec zwyczajny
(Hypericum perforatum) - bylina z rodziny dziurawcowatych. Dorasta do wysokości 60cm. Liście przeświecające ze zbiorniczkami olejków eterycznych. Kwiatostan gęsty, wielokwiatowy. Kwiaty żółte z wieloma pręcikami bez nektarników. Ziele stosowane jest w lecznictwie. Kwitnie w lipcu i sierpniu.

Farbownik lekarski
(Anchusa officinalis) - bylina z rodziny szorstkolistnych. Łodygi rozgałęzione, pokładające się, szorstko owłosione.
Liście szorstkie. Korona purpurowofioletowa później ciemnofioletowa. Rośnie na przydrożach, suchych wzgórzach. Kwitnie od końca maja do połowy lipca.

Gorczyca biała (Sinapis alba) - roślina roczna, łodyga rozgałęziona do 60-80cm. wysokości. Cała szorstko owłosiona. Kwiaty żółte. Zakwita do czterdziestu dni od daty wschodów i kwitnie przez cztery tygodnie. Kwiaty rozkwitają w pierwszej połowie dnia i zaraz po tym nektarują.

Gorczyca czarna (Brassica nigra) - roślina roczna, łodyga rozgałęziona do wysokości 60-100cm., lekko owłosiona. Liście lirowate, górne lancetowate. Kwiaty złocistożółte. Nasiona brunatne lub czarne. Mniej miododajna od gorczycy białej.

Gorczyca sarepska (Brassica juncea) - roślina roczna. Wyglądem zbliżona do gorczycy czarnej. Nasiona kuliste, brązowe, niekiedy kremowożółte.

Gryka zwyczajna (Fagopyrum sagittatum) - roślina roczna z rodziny rdestowatych. Łodyga rozgałęziona do 80cm., gładka. Liście jasnozielone. Kwitnie w lipcu przez trzy do czterech tygodni. Kwiaty rozkwitają tylko w godzinach rannych, zaraz potem pylą i nektarują, ale tylko do południa. Dobremu nektarowaniu sprzyja słoneczna, ciepła pogoda i duża wilgotność powietrza.

Jasnota biała /głucha pokrzywa/ (Laminum album) - bylina z rodziny wargowych ( Labiatae) o wardze górnej hełmiastej długo i gęsto owłosionej. Korona biała, jej ścieśniona w nasadzie rurka oddzielona jest od części rozszerzonej ukośnym pierścieniem włosków, co utrudnia wchodzenie do środka kwiatu drobnym owadom szukającym tam pożywienia i schronienia. Mimo długiej rozdętej nieco w gardzieli rurki, przy obfitym wydzielaniu nektaru pszczoły mogą do niego dosięgnąć. Zakwita w kwietniu i kwitnie całe lato. Można ją spotkać na przydrożach, w kątach ogrodów i w zaroślach.

Jasnota purpurowa (Laminum purpureum) - rośnie na polach i w ogrodach, jest rośliną roczną lub dwuletnią. Zakwita jeszcze wcześniej niż jasnota biała, niekiedy w zasiewach rzepaku ozimego, przed jego opryskiem przeciw słodyszkowi, co może spowodować zatrucia pszczół.

Macierzanka właściwa (Thymus vulgarus) - półkrzew do 30cm. wysokości o łodygach prosto wzniesionych, gałęzistych. Liście prawie siedzące, eliptyczne o brzegach całych, spodem owłosione. Kwiaty drobne. Kielich rurkowatodzwonkowaty o pięciu nierównych ząbkach. Korona do sześciu milimetrów długości z krótką rurką, dwuwargowa barwy od jasnoróżowej do różowofioletowej. Jest bardzo licznie odwiedzana przez pszczoły. Dostarcza głównie nektaru, pyłku mało. Rośnie w ogrodach, nieścinana kwitnie nieprzerwanie od połowy czerwca do połowy sierpnia.

Macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum) - niski półkrzew o płożących się łodygach, na których wyrastają krótkie wzniesione do góry kwitnące gałązki. Liście drobne po roztarciu wydają aromatyczny zapach. Kwiaty różowoliliowe. Kwiatostan główkowaty, należy do najlepszych roślin miododajnych rosnących na piaskach. Występuje w widnych lasach sosnowych i brzozowych. Kwitnie od czerwca do końca sierpnia.

Macierzanka zwyczajna (Thymus pulegioides) - występuje na suchych łąkach i przydrożach. Również miododajna, ale w mniejszym stopniu niż macierzanka piaskowa.

Nagietek lekarski (Calendula officinalis) - roślina jednoroczna z rodziny złożonych. Łodyga wzniesiona do 50cm. wysokości o licznych rozgałęzieniach zakończonych koszyczkami kwiatowymi. Kwiaty żółte lub pomarańczowe. Kwitnie od czerwca do października, daje nektar i pyłek. Używany do celów lekarskich.

Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis) - podobna do późnej i rośnie w tych samych miejscach. Różnica polega na tym, że łodyga jest cała owłosiona. Kwitnie w tym samym czasie, ale jest bardziej odwiedzana przez pszczoły.

Nawłoć pospolita /złota rózga/ (Solidago virgaaurea) - łodyga prosta, wzniesiona do 30-90cm. wysokości, słabo rozgałęziona. Liście dolne ogonkowe, górne siedzące. Kwiaty żółte, brzeżne języczkowate, znacznie dłuższe od okrywy koszyczka, środkowe rurkowe zebrane w średnio duże koszyczki, tworzą prosto wzniesione wszechstronne wiechowate grona. Występuje w widnych lasach sosnowych i zaroślach, przy drogach leśnych i polanach. Kwitnie od końca czerwca do połowy września.

Nawłoć późna (Solidago serotina) - łodyga wzniesiona dorastająca do wysokości 150cm., w dole całkowicie naga a w górze owłosiona.
Koszyczki na krótkich, lecz wyraźnych szypułkach, dzwonkowate. Kwiat bardzo mały. Kwitnie w sierpniu i wrześniu. Występuje na aluwiach rzecznych zwłaszcza nad Wisłą i Odrą. Odmiany ozdobne uprawia się w ogrodach.

Niecierpek Roylego (Impatiens) - roślina roczna z rodziny niecierpkowatych, dorastająca do wysokości 80-200cm. Łodygi nagie, połyskujące, wyprostowane,
rozgałęzione, w węzłach nabrzmiałe. Liście ząbkowane, jajowatolancetowate, naprzemianległe, w górze łodygi po trzy w okółkach. Kielich okazały, tylna działka z ostrogą, w której gromadzi się nektar. Gatunek ten jest często spotykany w wiejskich ogródkach kwiatowych, gdzie rozmnaża się z samosiewu, Kwiaty ma białe, różowe lub czerwone. Kwitnie od lipca do października.

Nostrzyk biały (Melilotus albus) - roślina o łodydze wzniesionej, dorastająca do 1,8m. wysokości, naga lub w górze owłosiona.
Liście o trzech listkach rombowojajowatych (dolne) lub lancetowatych (górne). Kwiaty motylkowe białe. Występuje na całym niżu i w niższych położeniach górskich, porasta suche wzgórza, zarośla, rowy, przydroża.

Nostrzyk żółty /lekarski/ (Melilotus officinalis) - podobny do białego i występuje tam gdzie on. Różni się przede wszystkim żółtymi kwiatami, niższą łodygą dorastającą do stu centymetrów i wyższą zawartością kumaryny. Odznacza się on mniejszą wydajnością miodową.

Ogórecznik lekarski (Borago officinalis) - roślina roczna z rodziny szorstkolistnych. Pokryta jest odrastającymi szorstkimi włoskami.
Łodyga wzniesiona 30-60cm. wysokości, w górze wiechowato rozgałęziona. Liście duże, jajowate. Kwiaty zebrane w ulistnione skrętki. Kielich prawie do podstawy podzielony na pięć wąskich łatek. Korona początkowo różowa potem niebieska o pięciu dużych zaostrzonych płatkach u podstawy zrośniętych w bardzo krótką rurkę z pięcioma białymi osklepkami. Odznacza się dużą miododajnością. Zakwita w połowie czerwca i kwitnie do połowy lipca.

Ostrzeń górski
(Cynoglossum germanicum) - posiada błękitną koronę. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Występuje na południu Polski. Podobnie miododajny jak
pospolity.

Ostrzeń pospolity (Cynoglossum officinale) - roślina dwuletnia lub trwała z rodziny szorstkolistnych. Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, szaro owłosiona, 50-90cm. wysokości. Liście duże szerokolancetowate, zaostrzone, dolne długoogonkowe. Kwiaty zebrane w gęste skrętki, korona brudnoczerwona, lejkowata z pięcioma zrośniętych dołem płatków, pięć pręcików. Rośnie na suchych wzgórzach i przydrożach. Kwitnie od połowy maja do połowy czerwca lub dłużej.

Przegorzan kulisty (Echinopas sphaerocephalus) - łodyga gruba prosto wzniesiona dorastająca do dwóch metrów. Liście słabo kolczaste.
Kwiaty rurkowe zebrane w kulistą główkę o średnicy czterech do siedmiu centymetrów. Korona niebieskawobiała. Roślina dwuletnia.

Rezeda pachnąca
(Reseda odorata) - uprawiana w ogrodach, roślina roczna. Kwiat mały wydzielający ładny aromat. Kwitnie od czerwca do jesieni. Łodyga leżąca lub podnosząca się, 20-60cm. długości. Bardzo miododajna.

Rezeda żółta (Reseda lutea) - łodygi tak jak u pachnącej, dwuletnia lub trwała. Kwiaty zebrane początkowo w gęste grona a w miarę wzrostu luźniejsze. Pręciki liczne odchylone na boki. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Występuje na suchych wzgórzach, nasypach i przydrożach.

Rezeda żółtawa (Reseda luteola) - łodyga sztywna do metra wysokości, dwuletnia. Liście lancetowate. Kwiat mały w gęstych gronach. Kwitnie od maja do września. Bardzo miododajna.

Seradela pastewna (Ornithopus sativus) - łodygi rozgałęzione, pół na pół leżące i wzniesione o długości 30-60cm. Roślina roczna.
Kwiaty jasnoróżowe i białe. Kwitnie od połowy czerwca do końca lipca.

Serdecznik pospolity (Leonurus Cardiacea) - łodyga owłosiona i gałęzista do 150cm. wysokości. Liście ciemnozielone. Występuje na śmietniskach, przydrożach i pod płotami. Kwitnie od czerwca do września.

Siedmiopalecznik błotny (Comarum palustre) - bylina o liściach pięcio-siedmio listkowych, sztywnych, lancetowatych. Wysokość do 90cm.
Kwitnie w czerwcu i lipcu. Występuje na brzegach wód, torfowiskach.



© Form Dream 2015